Nasil anlatsam, nerden baslasam. Ne nasil yemek yedigini, ne nasil uyudugunu, ne cocuk buyutmeye dair diger seyleri anlatmak istiyorum. Sadece onu ne kadar cok sevdigimi anlatmak istiyorum.
Ben ezelden beridir, hatta eketoka 6-7 yaslarimdan beridir, yani kendimi bildim bileli cocuk seven bir insanim. Ama kendi cocugum olduktan sonra yuregim kocaman oldu, artik sigmiyor gogus kafesime sanki. Onun icin yasiyorum artik, onun icin mutlu oluyorum. Cunku biliyorum ki ben mutlu isem o da mutlu. Ona surekli onu ne kadar cok sevdigim soyluyorum. Bilsin, emin olsun sevgi ile buyusun, sevgi dolu bir insan olsun istiyorum.
Ona hayata dair bircok sey ogretecegim icin heyecanlaniyorum. Bir yandan da panige kapiliyorum, daha benim ogrenecek cok seyim var, ona en dogrusunu ogretebilirim umarim diye. Bazen korkuyorum. Cok tatli, onu cok seviyorum ya aksi bir durum olursa diye. Hani insan cok gulunce korkar ya niyeyse, cok guldum kotu birsey olacak diye. Hayat inisli cikisli biliyorum. Ama benim yavrum cok sert inisler yasamasin istiyorum. Boyle hissettigim zamanlarda da iniste olan, hasta olan cocuklara, annesiz cocuklara, ne bileyim bir tarafi eksik olan cocuklara dua ediyorum, annelerine dua ediyorum. O zaman biraz rahatliyorum sanki.
Ona hayata dair bircok sey ogretecegim icin heyecanlaniyorum. Bir yandan da panige kapiliyorum, daha benim ogrenecek cok seyim var, ona en dogrusunu ogretebilirim umarim diye. Bazen korkuyorum. Cok tatli, onu cok seviyorum ya aksi bir durum olursa diye. Hani insan cok gulunce korkar ya niyeyse, cok guldum kotu birsey olacak diye. Hayat inisli cikisli biliyorum. Ama benim yavrum cok sert inisler yasamasin istiyorum. Boyle hissettigim zamanlarda da iniste olan, hasta olan cocuklara, annesiz cocuklara, ne bileyim bir tarafi eksik olan cocuklara dua ediyorum, annelerine dua ediyorum. O zaman biraz rahatliyorum sanki.
Umarim daha da guzel gunler goruruz oglumla, ailecek cok mutlu oluruz, ama Tugra ile su donemimi, her an her saniye onunla oldugum, onun istediklerini hemen yerine getirebildigim, kosturmaca icinde baska seylere de yetismek zorunda olmadigim bu donemi cok ozleyecegim biliyorum. Cunku su an da tek ugrasim Tugra. Onu mutlu etmek, guldugunu gormek... Bir anne icin daha buyuk mutluluk olabilir mi acaba?
Bazen de ne yalan soyleyeyim kendimi takdir ediyorum. Tek ugrasim o olmasina ragmen, ondan bunalmiyorum, onunla kaliteli zaman gecirebiliyorum diye. Bunda tabii ki esimin de payi var. Bana nefes alabilmem icin imkanlar yaratiyor. Hatta belki Turkiye'de olsam ve calisiyor olsam, Tugra'ya zaman ayirabilmek bir yana, kendime bu kadar cok zaman ayiramazdim herhalde.
Costum, kabardim yine Tugra aski ile anlayacaginiz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder