Gamze Anne

Anne olmak bir kadinin basina gelebilecek en guzel sey evet ama bir o kadar da zor ve agir bir gorev. Uykusuz geceler, iki yas sendromu, ergenlik vs degil kast ettigim. Anne olmak bir kadinin artik kendi hayatini ikinci plana atmasi demek. Kafasi atinca cekip gidememesi demek. Mutsuzlugunu, gozyaslarini evladindan saklamasi demek. Evladi icin mutlu olmaya zorunlu hissetmesi demek. Anne olmak bir kadin icin artik kendinden gecip evladi icin yasamasi demek.

Gamze Akbas da kendisi icin degil uc yasindaki oglu icin yasamak isteyen bir losemi hastasi. Birkac hafta once Facebooktan bir arkadasimin Gamze Akbas'in "Seyahate giden anne gibiyim" yazisini paylasmasi ile ogrendim onun hikayesini. Hic tanimadigim ama benim gibi anne olan birisi icin agladim. 

Patron kim?

Tugra cok yaramaz, insani cileden cikaran bir cocuk degil. Hic hakkini yemeyeyim. Ama yine de istedigim kivamda degil otoritem. Biraz da fazla mi abartiyorum bilmiyorum. O da bir cocuk sonucta. Ya da cok mukemmellikyetciyim, ama aslinda mukemmel sekilde mukemmel olmayan bir anneyim.  Zira iki bucuk yasindaki oglum Tugra'ya birsey yaptirmak ya da yaptigi birseye engel olmak icin cebellesiyorum. Bazen gurur meselesi yapiyorum, gereksiz yere sinirleniyorum. Simdilik kendimce gelistirdigim yontemler var.