9 Nisan 2011 Cumartesi

Tugra ve annesinin Amerika'daki hayati

Tugra 12 aylikken Amerika'ya geldik. Amerika dediysem, akliniza filmlerde gordugunuz Amerika gelmesin. En fazla country filmlerinde, ya da  yolda giderken onunuze geyiklerin ciktigi, balta girmemis ormanlarin oldugu korku filmlerinde gorebilirsiniz bizim koyu.. New York eyaletine bagli, ama New York sehrinin kuzeyinde Kanada sinirina bir kac saat uzaklikta Ithaca denilen bir sehirde yasiyoruz biz. 

Boyle anlattigima bakmayin, esim de ben de seviyoruz koyumuz Ithaca'yi. Koy diyorum cunku Cornell Universitesi ve Ithaca College ogrencileri olmadiginda nufus 10.000'lere dusuyor. Oyle ki universiteler acildiginda marketler bayram ediyor, heryerde 'Ogrenciler hosgeldiniz' posterleri asiliyor. Ithaca'yi Ithaca yapan ogrenciler zaten. Topu topu 3-4 tane marketi, 1 tane alisveris merkezi var, ki o da Ankara'daki en kucuk alisveris merkezinden daha kucuk (ama yine de Victoria's Secret var).

Peki biz Ithaca'yi neden seviyoruz. Esim de ben de zaten sehrin gobeginde oturmayi sevmiyoruz. Canimiz kalabalik cektiginde 1 saat mesafede buyuk sehirler zaten var. Atlayip gidiyoruz. Diger yandan, Ithaca cocuk yetistirmek icin harika bir yer. Daha iyisini dusunemiyorum. Birincisi, suc orani yok denecek kadar az. Kapini kitlemeden cik git, o kadar. Ikincisi, her yer bag bahce, gol. Bir suru ulusal parki var, selalelerin aktigi, doga ile ic ice yuruyus parkurlarinin oldugu. Ucuncusu ve aslinda en onemlisi, kaldigimiz ev Cornell Universitesi kampusunun icinde, cogunlukla cocuklu ve uluslararasi ailelerin kaldigi bir yer. Dolayisiyla her yerde cocuk, adim basi cocuk parki.

En onemlisi, simdilerde Turkiye'de de ragbet goren ve cocugunuzu goturmek icin belirli bir ucret vermek zorunda kaldiginiz oyun gruplari, burada haftada bir gun hemde ucretsiz. Tugracim hem kucuk cocuklarla kaynasmis oluyor, hem ufak ufak Ingilizce ogreniyor. Ustelik cocuklarin icine gire gire sosyallesmesi de artiyor. Ilk geldigimiz gunden beri gidiyoruz oyun grubuna. Ilk baslarda Tugra pek kimseyle kaynasmak istememisti. Bir de garibim ne yapsin, etrafinda kendi dilinden bile konusmayan, cogunlugu cekik gozlu cocuklar var. Garipsemesin de ne yapsin. Oyun grubunun belirli bir bolumunde sarkilar soyleniyor. Ilk baslarda Tugra'nin umuru degildi. Artik yasi mi erkendi, yoksa yuruyemiyordu ondan mi bilmiyorum. Tugra 20 aylik oldu, 4-5 aydir  kosarak gidiyoruz oyun grubuna. Artik sarkilara da eslik ediyor. Ortalarda dans ediyor. Cinli Japon dinlemiyor, ortalikta kosusturan, bagiran bir cocuk varsa pesine takiliyor, onunla bagiriyor kosuyor :) Onun disinda bazen burada yasayan Turklerin cocuklari ile de bulusuyor Tugra. 'Arkadas arkadas' diye peslerinde kosturuyor.

Tugra mutlu ya, en cok o yuzden seviyorum Ithaca'yi. Ilk geldigimde isten ayrildigim ve ev hanimi oldugum icin uzulen ben, simdi Tugra ile doyasiya vakit gecirebildigim, ona bu imkanlari sunabildigim icin inanilmaz bir mutluluk duyuyorum. Sonucta, Tugra icin de bizim icin de cok degisik bir tecrube burada yasamak, simdilik tadini cikariyoruz...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder