Kiskancliktan catlamak uzereyim. Tugra bu ara - simdi Serdar okuyunca hep duskundu zaten diyecek ama- babasina cok duskunlesti. Eskiden beni gordu mu akan sular durur, gozu baska kimseyi gormez, yanindan iki saniye ayrilsam pitir pitir pesimden gelir, mutfakta is yaparken 'anne anne' nidalari ile beni rahatsiz eder, yer yer bacaklarima sarilir ve bilumum sevgi gosterilerinde bulunurdu. Ha simdi bulunmuyor mu, yine bulunuyor. Daha dun boynuma sarilip sapur supur optu kuzucum beni.
Gel gor ki babasinin yeri ayri. Benimle beraber oyun oynarken, eger babasi evdeyse oyunu birakip, sen git babam gelsin dercesine babasini cekistiriyor oyuna. Kitap okuyalim diyorum, 'baba baba' diyor. Tobe tobe.. Baloncuk cikaralim diyorum, 'baba yakalasin' diyor babasini cagiriyor. Legolarla kule yapalim, uc kucuk domuzcuktaki kurt gibi ufleyip devirelim diyorum, 'baba del' diyor. Hadi bu oyunu babasi icat etmisti ondandir diyelim. Serdar da tabi, bir keyif bir keyif. Beni sinir etmek icin de 'Oglum azicik anneni de sev bak uzuluyor' demesin mi.
Dun aksam babasi ile oyun oynadi, sonra ben yatirmak icin yukari cikardim, pijamasini giydirdim, 'hadi kitap okuyalim' dedim', 'baba' dedi. E hadi dedim baba okusun, kendimi de 'aman bosver iste baba da uyutsun sen de keyfine bak' diye de telkin ettim. Ama kitap okundu, babasi 'hadi uyuyalim' dedi, benimkinin aklina annesi geliverdi. Beni yemek yapan, yemek yediren, altini degistiren, uyutan biri olarak goruyor herhalde. Babasi da oyun arkadasi..
Yigidi oldur, hakkini ketmetme demisler. Serdar da gercekten farkli bir baba. Master yaptigi icin cok fazla vakit gecirebiliyor Tugra ile. Ben kursa gittigim zamanlarda bire bir vakit geciriyorlar. Guresiyorlar, oyun icat ediyorlar. O anlamda cok sansliyiz Tugra da ben de. Gel gor ki, kiskaniyorum iste yahu.. Ben annesiyim, ben dururken babaya ne oluyor di mi ama?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder