Calisan anne olmak mi daha kolay calismayan anne olmak mi?

Tugra dogduktan sonra 6 ay kesintisiz anne sutu verebilmek icin ise ara verdim. Tugra 6 aylikken ise basladim, ama tabii ki aklim evde kalarak. Tam ek gidaya basladik, zaten kasiga bile alistirmak zaman aliyor, bizimkisinde inek sutu proteinine alerji cikti. E tabi benim aklim da daha cok evde kaldi. Allahtan sagolsunlar annemler (annem ve kayinvalidem) bakicimiza refakat ettiler de benim gonlum biraz daha ferahladi.

Velhasili Amerika'ya gelmeden onceki o 6 aylik surecte ben calisan bir anne idim. Calisan anne olmak nasil mi idi? Manevi olarak zor. Hergun evden kacarcasina cikiyordum, kuzucum arkamdan aglamasin diye. Is yerinde aklim hep evde kaliyordu, ne yapti, yemegini yedi mi, alerjik bir durum var mi, uykusunu uyudu mu vs. 30 posta telefonla evdeki durumu ogreniyordum. Onun disinda, sevdigim ve cok rahat olmasa da stressiz bir isim oldugu icin gunum guzel geciyordu. Arkadaslarla 'Hmm bugun nerede yemek yesek acaba?' diye programlar yapiyorduk. Eve gittigimde ev toplu, yemekler hazir oluyordu ve bana sadece Tugrisi sevmek kaliyordu.

Derken Tugra 1 yasinda iken Amerika'ya geldik. Benim rolum bir anda degisiverdi. Hem ev hanimi hem de tam zamanli anne oluverdim. Acik soylemek gerekirse, ilk baslarda cok zorlandim. Ev hanimligi, camasir, yemek, temizlik -ki Amerika'da temizlige birini almak icin bir gidim zengin olmak gerek- bir yandan, Tugra ile ilgilenmek bir yandan, gurbette olup kimseyi tanimamak, anneleri yardima cagirmamak, komsum cay koy ben geliyorum iki cift laf edelim diyememek bir yandan... 2-3 cocuga birden bakan ve calismayan Anadolu annelerinin hic de azimsanmayacak bir mesaiye sahip olduklarini o zaman anladim ve hatta calismayan anne olmanin manevi olarak olmasa da fiziksel olarak cok daha kolay oldugunu o zaman anladim. Uzulerek soyluyorum ki calismayi ozledim. Hergun cici cici giyinip ise gitmeyi ozledim ve kendime inanamadim.

Lakin aradan 8 ay gecti. Ev hanimligi ve annelik masterinda birinci donemi seref listesine giremesem de kazasiz belasiz atlattim. 2. doneme ise bomba gibi basladim. Cunku yeni rolume alisiverdim, ev islerini sipsak halletmeye ve eskisinden cok daha az yorulmaya basladim. Diger taraftan hem Tugrayi hem kendimi bir hayli sosyallestirdim, e tabi o stresin buyuk bir kismini aliverdi. En onemlisi Tugra'nin bidir bidir konustugu, her an yeni birsey ogrendigi bu donemin tadini cikarmaya basladim. Artik biliyorum ki bu 2 seneyi ilerde hatirlayip ozleyecegim, cunku Turkiye'ye donunce ise baslamak zorunda kalacagim ve kuzucugumu cok cok ozleyecegim.

Sonuc olarak calisan anne olmak mi daha kolay calismayan anne olmak mi sorusuna cok fonksiyonlu bir cevabim var...

1. Calisan anne olmak fiziksel olarak daha kolay ama manevi olarak zor. Calismayan anne olmak ise tam tersi.
2. Turkiye'de yasiyorsaniz, eve temizlige gelen bir yardimciniz varsa, ustune ustluk bir de ev islerine bir yardimciniz varsa, anneler de joker olarak hazirda bekliyorsa, calismayan anne olmak kolay mi zor mu bilemem ama cok cok daha zevkli.
3. Gurbette yasayan ben ise yeni rolume alistigim ve burda bir hayli arkadas edindigim icin calismayan ve cocugunu kendisi buyuten bir anne olarak cok mutlu oldugumu soyleyebilirim.