Evdeki diktator degil evdeki diplomat olmak

Cocuk gelisimi uzerine cok fazla kitap okudugum soylenemez. Simdiye kadar sadece iki kitap okudum. Birisi Harvey Karp'in "Mahallenin En Mutlu Yumurcagi" adli kitabi, digeri ise hala okumakta oldugum Leyla Navaro'nun "Beni Duyuyor musun?" adli kitabi.

Karp'in kitabi 1-4 yas arasi cocuklarin, bizlerden nasil farkli dusundukleri ve onlarla nasil iletisim kurmamiz gerektigi uzerine. Iki yas sendromu ile mucadele yontemlerinden de bahsediyor. Navaro'nun kitabi ise genel olarak cocuklarla iletisim yontemlerinden.

Belki bu kitaplarla ilgili daha ayrintili bilgi yazarim sonra ama, iki kitabin da ortak noktasi su, evdeki diktator degil evdeki diplomat olmak gerek. Ozellikle 1-4 yas arasi cocuklar bizden cok farklilar. Onlara koca adam muamelesi yaparak, mantikli aciklamalar getirerek istedigimizi yaptirmak, ya da istemedigimiz seyleri yapmalarini engellemek mumkun degil. Bu yuzden evdeki bagiris cigirislari onlemek ve cocuklarimizla iletisimimizde bir baris ortami saglamak icin diplomasi sart.

Son gunlerde, Tugra da iki yas sendromundan emareler gostermeye basladi. Birseyi istiyor mu, o olacak. Ha tereddut ettin vermedin mi, sonra versen de kiziyor. Karp diyor ki, cocugunuz ne istedigini sizin anlamanizi bekler, o yuzden ona ne istedigini anladiginizi soyleyin. "Sunu istiyorsun evet" gibi ve tekrar edin. Sakinlestikten sonra dikkatini baska tarafa cekin. "aaa sen git kule yap, hayvanlarini da ustune koy" gibi.. Ise yariyor mu, hem de nasil.

Ya da benim ayakkabilarimi giyip evde geziyor mesela. Ayagindan cikariyorum, kiziyorum, ayakkiblari yerine koyuyorum, arkami donuyorum, iki dakika sonra bizimki yeniden giymis geziyor. Aciklasan, "Bak Tugra, bunlar ayakkabi, disarida giyilir, pis evde giyilmez" anliyor mu? Anlamaz diyor kitaplar, gercekten de test edildi onaylandi anlamiyor. Bazen kizdigimi anlasin diye yuzumu asiyorum, kizgin ses tonu takiniyorum. Bizimki kizdigimi anliyor, gelip sariliyor, opuyor. Agiz tadiyla bir kizamiyorum bile :) Ama kizmak da ise yaramiyor. Bu durumda kitaplardan cikardigim sonuc su, cocugunuzun birseyi yapmasini istemiyorsaniz ve anlamiyorsa, ona uygun ortam hazirlamak gerektigi. Benim durumumda ayakkabilari ortadan kaldirmak gibi mesela. Elbette ki, Tugra'ya evde ayakkabilarin giyilmemesi gerektigini bir sekilde aciklamam gerekiyor. Ama su an o ayakkabiyi bir oyuncak gibi goruyor.

Her gecen gun daha iyi anliyorum. Ozellikle bu iki yas donemi cocuklarda, "Ben bunu yapmani istemiyorum, yapmayacaksin" yontemi ise yaramiyor. Evde savas cikmasina neden oluyor. Bir tarafta anne diktatoru, diger tarafta kucuk gerilla. Ha sonunda ne oluyor, koca diktator kucuk gerillanin parmaginin ucunda ciftetelli oynuyor :)