13 Mayıs 2011 Cuma

Tugra'nin yemek yeme seromonisi

Tugra 6 ay sadece anne sutu ile beslendi. Her an hazir her an taze anne sutunu isteyerek bayila bayila icti ve bir tosuncuk oldu. Gel gor ki 6 aylik olup da ek gidaya baslayinca yemek yedirme seromonileri basladi, halen de devam ediyor. Tugracim hicbir zaman istahli bir cocuk olmadi. Krakerlere gosterdigi istah haricinde...

Ilk basta kasikla beslenmeye alisamadi. Ben ne guzel cop cop emiyordum, kasik da nereden cikti dedi. Bu donemde ne mi yapiyorduk. Tugra'nin bakicisi Firdevs Teyzesi, ya babaannesi ya anneannesi, cogu zaman babasi karsisinda binbir turlu saklabanlikla onu guldurmeye calisiyor, bizimkisi gulmeye zaten dunden razi, agzini aciyor, ben de kasigi tepiveriyordum. Babasinin karsisinda kolbasti oynadigini bilirim :) Bir sure sonra bizimkisi duruma uyandi, agzi kapali gulmeye basladi. Isi gucu birakip biz de gulmeye basliyorduk. Ne kadar yanlis geliyor degil mi? Belki daha dogru bir yontem vardir, ama ben ise gidiyordum ve anne sutu de her gecen gun suyunu cekiyordu. Tugra'nin inek sutu alerjisi oldugu icin, mama da veremiyorduk. Baska caremiz yoktu gibi geliyordu.

Derken, bu da islememeye basladi, turlu oyuncaklar, tasin icine su koymalar, suyun icine oyuncak atip oyalamalar, derken tasin devrilmesi, her yerin su olmasi, binbir turlu saklabanlik...Bu surecte, annelerimin hakkini odeyemem. Sirf yavrum yemek yesin diye ne ugrastilar. Her seromoninin sonunda da bana rapor veriyorlardi. 2 kasik kaldi, ucte birini yedi, yarisini yedi diye...Cigdem annem (kayinvalidem) hep derdi, 'istahli cocugu olan cocuk buyuttum demesin' diye...

Amerika'ya geldik, Tugra da 1 yasina geldi. Bir donem bir istahi acildi. Ben onun anlayisina veriyorum bu durumu. Zaten bir suru is var annemin basinda bir de benimle ugrasmasin dedi bence. Guzelce mama sandalyesine oturuyor, hic itiraz etmeden yiyordu sapur supur. Tam sevindim derken, seromoni yeniden basladi. Bu sefer de bos su sisesinin icine kalem mi dersiniz, nohut mu atarak oyalamaya basladim. Bir ara kasik vermeye basladim eline. O yemekle oynarken, tabii bir yandan da etrafi batirirken yemege basladi. Derken bir baktim kasikla kendi kendine yemege alisti. Artik yeni heves midir nedir, bizimkisi kendi kendine yemek yemege basladi, ne oyun ne baska birsey. Benim vermeme bile izin vermiyordu.

Ah ah ne guzeldi o gunler. Kopek disleri gelmeye karar verene kadar. Istahsizlik tavan yapip da, pantalonlari belinden dusmeye baslayinca, televizyon jokerini devreye sokmaya karar verdik. Bu sefer de mama sandalyesine oturur oturmaz, kafasini egip, en sirin gulumsemesini takinip 'tezedon ac' demeye basladi. Ilk baslarda acmiyordum. Ben sana actirmasini bilirim dedi sagolsun, televizyon karsisina gecene kadar mama sandalyesine oturmamaya basladi. Yine de sapur supur yemek yiyen bir hali yok. Televizyonda sarki cikarsa, basliyor agzini acmaya. Bazen televizyonda gorduklerini bana anlatmaktan yemek yemiyor. vs..

 Bir yerlerde yanlis yaptim, evet kabul ediyorum. Bir sekilde unutturmam lazim. Biraz toparlasin direnmeye baslayacagim yine. Ac oldugundan emin oldugumda, onune yemegi birakip gidiyorum, biraz sizlaniyor, gelmeyecegimden emin olunca yemege basliyor, biraz doyunca birakiveriyor. Yok yok kesin yanlis yaptim. Belki en basta yanlis yaptim, bilmiyorum. Bakalim bu isin sonu ne olacak...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder