Burada havalar isindi. Biz de park sezonunu actik. Ama ne acmak. Sabah aksam parklardayiz. Hava karariyor, zor ikna ediyorum Tugra Beyi iceri girmeye. Yoksa ona kalsa acliktan olene, kaydirak tepesinde uyuyakalana kadar oynar. Ne yapsin cocuk, onu suclayamam, genlerinde var. Zira bana annem "yastigini yorganini da asagiya atayim mi?" dermis.
Yasadigimiz yer yazlik gibi, bir denizi eksik. Adim basi park var, her yerde cocuklar oynuyor. Haliyle bu imkandan sonuna kadar yararlaniyoruz bizde. Ben biraz yoruluyorum tabii. Tugra kaydirakla, merdivenle yeni tanisiyor. Her an dusme tehlikesine karsi o parkta oynarken ben bir kenarda oturamiyorum. onunla kaydirak tepesinde geziyorum. Yer yer onunla kaydiraktan kayiyorum. Bazen hanimlar piknik organize ediyorlar, bir guzel cimlere kuruluyorlar. Bense kaydirak tepesinde diger cocuklarla oynuyorum. Bir gun hirsiz polis oynamaya karar verdiler. Beni de hirsiz ilan ettiler. "Tugra'nin annesi hirsiz olsun" dediler resmen. Hadi kac yakalayacagiz seni dediler. Ben Tugra ile onde 2 ila 5 yasindaki 4-5 cocuk arkamada "naninani" nidalari ile beni kovaliyorlar.
Bir diger guzel enstantane de bugun yasandi. Tugra'nin arkadaslari genelde kiz burada. En sevdigi arkadasi da kendinden 7 ay buyuk olan Elif Feyza. Bir bakiyoruz elele tutusuyorlar bir parktan digerine gitmeye karar veriyorlar, ama arkalarina bakmadan. Tugra ile Elif yine elele tutusup mesut bir sekilde yururlerken bir diger arkadaslari Yunus'u gorduler. Elif Feyza Tugra'nin elini birakip Yunus'a kostu ve onun elini tuttu. Bizimki once tam algilayamadi, sonra durumu fark etmesiyle "benim elimi tut" diye Elif'e bagirmasin mi? Neyse Elif onun da elini tuttu da durum tatliya baglandi. Sonra da evimizin onunde hava kararincaya kadar oynadilar. Kis gelip de havalar soguyunca ne yapacagiz, hic bilmiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder