Anne olmaya bayiliyorum

Anne olmaya bayiliyorum, cunku...

Tugra'nin her firsat buldugunda 'op op' diyerek gelip beni opmesine bayiliyorum.

Uykuya gecerken ben yaninda yatiyorsam elini tisortumden iceri sokmasina, yanagimi oksamasina bayiliyorum.

Cogunlukla 'anneci' bazen 'annecim' diye bana seslenmesine bayiliyorum.

Parka gidecegini anladiginda sevinc cigliklari atmasina, ayakkabilarini getirip 'din din' (giy demeye calisiyor) demesine bayiliyorum.

Ona kitap okumaya, bir sure sonra kitabi ezberleyip benimle okumasina bayiliyorum.

Bana gulmesine bayiliyorum. O gulunce dunya guluyor sanki.

Aklina esip boyundan buyuk cumleler kurmasina bayiliyorum. Misal pizza kutusunu gorunce 'Amca mama getirdi', pijamasini eline alip 'pijama buldum' ya da ' Ben Tuvva kitap okusun', 'Hava soguk semsime alalim'. Ay yerim ben onu..

Benimle sarki soylemesine bayiliyorum. Favorimiz ari viz viz sarkisinda duet yapmak.

Onun buyudugunu, her gecen gun yeni birsey ogrendigini gormeye bayiliyorum.

Kendi kendine oyun oynayisini izlemeye bayiliyorum.

Kisacasi her an her saniye anne olmaya bayiliyorum. Iyi ki varsin canim oglum. Seni cok ama cok seviyorum.