Anne olunca empati yetenegim mi artti bilmiyorum ama Tugra'ya karsi sevgim cosup tastiginda hep bir yerlerde yuregi yanan anneleri dusunuyorum. Cocugu hasta olanlari, cocuguna yarin yemek bulabilecek miyim diye dusunenleri.. Ve surekli dua ediyorum. Ben simdi oglumla saglikli huzurlu sicak bir yuvanin icindeyim. Darda olan yuregi yanan annelere Allahim yardim et diye.
Iste bu yuzden dun cok agladim. Zaten uzulurdum, butun Turkiye uzuldu ama sanki ben o 24 sehidin annelerin ne hissettigini derinden hissettim. Aklima geldikce agladim. Sen emek emek buyut, vatani gorevine gonder. Sonra, sonrasi cok kotu... Ulkemizin caresizligine agladim. Aglanacak ne cok sey var aslinda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder