Bu iki yas sendromu nasil birsey henuz anlayamadim. Bir sure gizliyor kendini. Tugra uysal, uyumlu, sorunsuz bir cocuk oluyor. Cok sorunlu oldugundan degil genelde zor bir cocuk degil hakkini yemeyeyim. Sonra bir bakiyorsun birsey oluyor, bizimki isyankar kesiliyor. Sakinligi ve mutlulugu pamuk ipligine bagli oluyor. Kontrolu ele aliyor, o istemeden adim atamiyorum, oyuncagini yerden alip baska yere koysam, "hey sana ne oluyor" der gibi alip geri yere atiyor. O zamanlarda her hareketime dikkat etmek zorunda oluyorum. "Allah simdi kiyameti sokucek" diye odum kopuyor. Isin asli kucuk bir cocuk evde diktator kesiliyor.
Bugun ciddi bir kriz yasadik, hem de disarda evde de degil. Tugra'yla kutuphaneye gittik. Guzelce kutuphane kartimizi cikardik. Sonra kitap secmek icin salona girdik. Ben kitap secerken o da oradaki yasitlari ile oyun oynadi. Buraya kadar hersey guzel. Sonra cikarken kutuphane kartini istedi. Verdim, yok para istiyorum dedi. Park metreye paralari o atmisti, oradan aklina geldi sanirim. "Para oyuncak degil, al kartini dedim", almadi. Bu sefer "Hadi gidelim" dedim. "Kartimi ver" diye ciglik atti resmen. Ben de kaptigim gibi kutuphaneden cikardim. Disarda biraz sakinlesmesini bekledim. Yanimizdan gecen bir kadin "iki yas sendromu degil mi" diyerek bana acir gozlerle bakti.
Biraz konusarak sakinlestirmeye calistim, kutuphane kartini eline verdim. Bu sefer "kucagina al" diye aglamaya basladi. Elimde 8-10 tane kalin kapakli ve buyukcene cocuk kitabi, kucagimda tasimam mumkun degil. "Alamam bak ellerim dolu" dediysem de dinletemedim. Maamafih bizimki sakinlesmedi, ben de tuttum elinden aglaya aglaya arabaya bindirmeyi basardim. Arabada da isyan devam etti. Elindeki karti yere atti, bu sefer "kartim yere dustu" diye aglamaya basladi. Kenara cektim, karti verdim, sarildim sakinlestirdim ve yolumuza devam ettik. Derken eve gelip arabadan inince yine "kucagina al" diye aglamaya basladi. Elimdeki kitaplari yere biraktim kucagima aldim. Bu sefer "kitaplarimi isterim" diye yikti ortaligi. Eve gelince de beni uzdugunu anladigi icin bir sure kucagimdan inmedi.
Ciddi bir kriz atlattik anlayacaginiz. Bununla bas etmeyi ogrenmem lazim. Yeni taktikler gelistirmem lazim biliyorum. Biraz daha sabirli olmam lazim. Karsimdakinin mantiktan cok uzak iki yasinda bir cocuk oldugunu unutmamam lazim. Lazim da lazim iste..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder