Anneler bizi ziyaret ettikten sonra bir donesim gelmisti Turkiye'ye. Bir depresif hal almisti beni. Sanki Amerika'ya yeni gelmisiz de kimsemiz yokmus gibi gelmeye baslamisti. Cok sukur bu sureci de atlattim.
Bunda Tugrisim ile yaptigim sabah keyiflerinin etkisi olmadi degil. Tugra son donemde cok gec yatmaya basladi. 11 hatta 12'yi buluyor bazen uykuya dalmasi. Otellerde kala kala zaten uyku duzenimiz de bozuldu. Yaninda yatip 'Hatirla Sevgili'yi dinlemeden uykuya dalmiyor. Artik kendi yataginda da yatmiyor, tek kisilik yatakta yatiyor pasa.
Neyse ne diyordum. Gec yatinca sabah da 9'u buluyor kalkmasi. Sonra 'Anneee! Gelseneee!' nidasi ile beni uyandiriyor. Yanina gidiyorum bir posta da beraber mayisiyoruz. Bugun dustu jetonum. Bir pazartesi sabahi oglusum ile yatak keyfi yapabiliyorsam bir yere yetisme derdi olmadan, otur oturdugun yerde be kadin. Ne donmesi, su anin tadini cikar. Mumla arayacaksin bu gunleri. Sabah kostur kostur kalk, giyin, Tugra'yi hazirla, krese gotur. Hem bakalim benden ayrilma sureci nasil olacak.
Onu gectim bakalim ben ondan ayrilirken nasil olucam. Yapisik ikiz gibi geziyoruz butun gun. Bazen bunaliyorum, Tugra'yi babasina birakip disari cikmak istiyorum, oldu da isim mi uzadi, kara yaslar bagliyorum oglumu ozledim diye. Serdar hep diyor zaten 'Tugra seni degil, sen Tugra'yi birakamiyorsun diye'.
Bakalim daha bunlari dusunmeye var, en iyisimi ben su bir yilin daha tadini cikarayim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder