Serdar 5 gunlugune sehir disindaydi. Turkiye'den gelen arkadaslarini gezdirdi. Ben de artik yaz boyunca suren seyahat maratonundan sonra evde kalmayi tercih ettim. Basta cok endiseliydim. 5 gun boyunca bunalir miyim diye. Hic de sandigim gibi olmadi.
Kankam Tugra ile cok guzel vakit gecirdik. Bildiginiz arkadaslik etti bana. Buyudukce onun varligi daha da bir anlam ifade ediyormus meger. Artik iletisime geciyoruz cunku. Her soyledigimi anliyor, bana ne istedigini anlatiyor, beraber program yapiyoruz sonra uyguluyoruz.
Sabahlari saat 8 ceyrek gibi uyaniyordu ve beni yanina cagiriyordu. Ben gece gec yattigim icin henuz ayilmamis oluyordum. Canim oglum yatakta bir oyana bir bu yana donuyor, oyuncaklari ile oynuyor bir yarim saat daha kestirmeme izin veriyordu. Sonra kahvalti fasli. Kahvaltidan sonra kendimize bir aktivite buluyorduk genelde. Ya parka gidiyorduk, ya oyun grubuna. Sonra eve geliyorduk, oglen yemegi saatine kadar ben ev islerini hallediyordum. Her ne kadar beni yanina cagirsa da, o da tek basina oyun oynuyordu. Bu cok kritik bir oneme sahip aslinda. Cunku boylece o uyurken ben de kendime vakit ayiriyordum. Uyandiginda ona verecek enerjim oluyordu, daha sabirli oluyordum.
Sonra uyaniyordu bizimki, bir yatak keyfi de o zaman. Ayilana kadar koynuma sokuluyor, o yana bu yana devriliyordu. Ayilinca da gures basliyordu. Oh doyasiya opuyor, kokluyor gidikliyordum onu. Ne kadar sansli oldugumu fark ediyordum, icim doluyordu. "Hadi asagi inelim, oyun oynayalim" diyordum. Biraz onunla vakit geciriyordum yemek saatine kadar. Bu surecte ev islerine onu da dahil ettim. Boyle hem benim ev isi yapiyor ve onunla vakit gecirmiyor olusum onu rahatsiz etmiyordu, hem de kendini onemli hissediyordu. Beraber camasirlari asiyorduk mesela. Coraplar ustalik alanina girer kendisinin :) Birgun mutfagi temizleme yardim etti. Nasil mi? Kovaya suyu doldurma isini ona verdim. Isin icinde su varsa akan sular durur. Bizimkinin cok hosuna gitti, benim de isim goruldu.
Sonra birgun Turk ogrencilerinin bulusma yemegine gittik oglumla. Pasaligini ve kankaligini orada da gosterdi. Yanima oturdu, salataligini biskuvisini yedi, arabalariyla oynadi, ablalari onu sevdi, onlara cilve yapti. Benim yemegimi bitirmeme izin verdi. Sonra da "e ben bunaldim artik" gibisinden huysuzlandi. Ben de hakli cocuk dedim, iki kafadar eve geldik.
Bu 5 gun bana cok sey ogretti. Evet o babasini ben de kocami ozledim. Ama artik arkadas olma yolunda oldugumuzu gordum ve inanilmaz hosuma gitti. Biraz da annelikte iyice ustalastigimi fark ettim, o da bir ayri hosuma gitti.
Ayrica bu bes gunde bizi yanliz birakmayan Ozlem Ablasi ve Alper Abisine de sanal alemden bir kere daha tesekkuru borc biliriz. Iyi ki varsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder